στουριόνι

Κοινό όνομα του τελεόστεου, και κατά άλλους χονδρόστεου ψαριού οξύρρυγχος ο στυρίων (acipenser sturio), της οικογένειας των Οξυρρυγχιδών, της τάξης των οξυρρυγχομόρφων. Το ψάρι αυτό που είναι διαδομένο στη Μεσόγειο, κατά μήκος των ευρωπαϊκών ακτών ως τη Σκανδιναβία και στις ακτές της Β. Αμερικής, λέγεται στουριόνι, για να διακρίνεται από τα άλλα είδη οξύρρυγχων. Το μήκος του είναι συνήθως λιγότερο των 3 μ. αλλά μερικές φορές φτάνει το διπλάσιο και ζυγίζει πάνω από 200 κιλά. Τα αρσενικά έχουν αισθητά μικρότερες διαστάσεις απ’ αυτές που αναφέραμε. Μεγάλο μέρος του έτους ζει στη θάλασσα, σε μικρή απόσταση απ’ το βυθό, όπου αναζητά την τροφή του που αποτελείται κυρίως από μικρά ψάρια, μαλάκια και καρκινοειδή. Όταν πλησιάζει η εποχή της αναπαραγωγής, την άνοιξη ή τις αρχές του καλοκαιριού, ανεβαίνει τους ποταμούς, μερικές φορές σε μεγάλη απόσταση, αποφεύγοντας συστηματικά τα ρηχά νερά. Μετά την εναπόθεση των αβγών (κάθε θηλυκή γεννά 2-3 εκατομμύρια) και τη γονιμοποίησή τους, αρσενικά και θηλυκά ξαναγυρίζουν στη θάλασσα. Η επώαση των αβγών διαρκεί από 3 ως 7 ημέρες, ανάλογα με τη θερμοκρασία του νερού. Τα μικρά, που απ’ τη γέννηση τους κιόλας έχουν το σχήμα των ενήλικων, παραμένουν στα ποτάμια νερά ωσότου φτάσουν το μήκος των 70 περίπου εκατοστών. Το ψάρι αυτό, όπως και μερικά συγγενικά είδη, ήταν περιζήτητο από τα αρχαία ακόμα χρόνια για την εύγευστη σάρκα του και τα αβγά από τα οποία παράγεται το χαβιάρι. Η εξαφάνιση των ψαριών αυτών από διάφορες περιοχές αποδίδεται στην εντατικότερη αλιεία από τα πανάρχαια χρόνια. Ο οξύρρυγχος ο στυρίων, γνωστός περισσότερο με το όνομα στουριόνι.

* * *

το, Ν

ζωολ. κοινή ονομασία τών οξυρρύγχων και, ιδιαίτερα, τού είδους Αcipenser sturio.